- kvitten
- substantiv
1. kvæde (grønsager, frugt, bær, nødder, krydderier)
Svensk-dansk ordbog. 2014.
Svensk-dansk ordbog. 2014.
kvitten — s (kvitten n genus) BOT … Clue 9 Svensk Ordbok
Quitte — Sf std. (12. Jh.), mhd. quiten, kūten, kütten, ahd. quitina, quodana, kutina, kuten Entlehnung. Entlehnt aus l. (māla) cydōnia f. (Sg.) Quittenbaum , n. Pl. Quittenfrüchte , dieses nach gr. kydṓnion mẽlon n., das wohl ein Wort einer unbekannten… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache